จุดเปลี่ยนของชีวิตผม.. คือการลาออกจากการเป็นพนักงาน CTI Group ที่ผมเริ่มต้นทำงานแทบจะเรียกว่าตั้งแต่เรียนจบออกมาก็ว่าได้ … มีคนว่ากันว่า บริษัทฯนี้เหมือนโรงเรียนที่มีครูเก่งๆหัวหน้าเก่งๆ คอยสอนงาน ใครก็ตามที่ลาออกจากบริษัทฯนี้ไปแล้วแทบทุกคนจะมีชีวิตที่ดีขึ้น เพราะที่นี้มีแต่งานยากและเป็นไปไม่ได้แต่ต้องทำให้ได้ ,ที่นี้มีทุกปัญหาที่เราควรจะเจอในการทำงาน ที่นี้ไม่เคยมีงานด่วนแต่จะมีแต่ด่วนมากกับด่วนมากที่สุด
ผมได้พ้นรั้ว CTI ออกมาทำงานอีก 1 บริษัทฯใหม่ ผมรู้สึกว่าทำงานงานใหม่มันช่างง่ายดายและไม่มีเนื้องานท้าทายให้ผมทำเลย มีแต่เรื่องซึ่งง่ายที่สุดที่ผมเคยทำ CTI แต่บริมาณมากขึ้นเหมือนโรงงานอุตสาหกรรม ทำแค่อย่างเดียว … ผมอยู่ในบริษัทฯนี้ได้ประมาณ 1 ปี และด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมก็ได้ลาออกมาเปิดสำนักที่ปรึกษากฎหมายของตัวเอง สำนักที่ปรึกษาเล็กๆ ที่ผมได้นำความรู้สมัย CTI มาใช้อย่างออกดอกออกผลเป็นประโยชน์ต่อลูกค้าผมเวลาผ่านไปจากวันนี้มาจนถึงวันนี้ ก็ล่วงเลยมากว่า 5 ปีแล้วนับแต่วันที่ผมได้พ้นรั้ว CTI แต่ผมก็ยังติดต่อไปมาหาสู่กับที่นี้เสมอเหมือนเป็นโรงเรียนสมัยมัธยมที่ผมคิดถึง ภาพบรรยากาศเก่า ที่สนุกสนาน บรรยา
กาศความกดดันที่พลักให้ผมไปข้างหน้ายังเป็นบทเรียนให้ผมเติมโตเสมอ …
กาศความกดดันที่พลักให้ผมไปข้างหน้ายังเป็นบทเรียนให้ผมเติมโตเสมอ … ผมพูดเสมอกับใครก็ได้ หรือแม้แต่ในที่นี้ผมก็เล่าเสมอว่าคนเราควรจะมีจุดเปลี่ยนของชีวิต สิ่งที่เลวร้ายบางอย่างอันเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตอาจจะทำให้เราเดินไปข้างหน้าเจอวันที่สวยงามก็ได้ หากพ่อผมยังไม่ตายผมอาจจะเรียนหนังสือในหมาลัยแถวบ้านเพราะพ่อคงไม่อยากให้ออกไปไกล ,หากผมไม่เป็นเด็กบ้านนอกความอดทนกับความลำบากของผมอาจจะน้อยลงกว่านี้ก็ได้, หากผมไม่ถูกเพื่อนรังเกียจตั้งฉายาเป็นแมลงสาบสมัยมัธยมต้นผมอาจจะทำให้วิธีการคิดและการรับมือกับแรงกดดันผมต่ำลงก็ได้ , ผมยังมีจุดเปลี่ยนของชีวิตอีกมากมายที่เมื่อวันนั้นมันเป็นวันที่เลวร้ายของชีวิตผมเสียใจผิดหวังท้อแท้ โดดเดี่ยว …. แต่ผมต้องขอบคุณจุดแย่ๆ ของชีวิตในวันนั้น ทำให้ผมมีวันนี้ … ในวันนี้ผมพอในกับชีวิตผมในวันนี้ อาจไม่ได้ดีกว่าใครในวัยเดียวกัน หลายคนเก่งกว่าและประสบความสำเร็จมากว่า แต่หากถามผมว่าผมพอใจกับชีวิตผมวันนี้ไหม “ผมพอใจกับมันแล้ว …. ” แต่ผมว่าผมสามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ ผมถือว่าคนต้นทุนชีวิตต่ำแบบผม มาถึงจุดที่คุ้มทุนแล้ว … ความสำเร็จที่เหลือต่อจากนี้ คือกำไรล้วนๆ ของชีวิต …. ผมไม่รู้ว่าผมจะมีชีวิตดีขึ้นไปได้อีกแค่ไหน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้ผมไม่ยอมหยุดอยู่ตรงนี้แน่ ผมอยากรู้ว่าศักยภาพของตัวเองจะทำได้แค่ไหน ก่อนที่ผมจะเลิกทำมัน… เพราะผมว่าชีวิตผมเต็มไปด้วยปัญหาและความท้าทาย … และสิ่งเหล่านี้หเละเป็นหนึ่งที่กระตุ้นให้ผมอยากมีชีวิตอยู่
You must be logged in to post a comment.