น้าๆ วิ่งไปรับบอล ด้านหน้าประตูเลยนะครับ ผมจะส่งให้ยิง … เห็นน้าวิ่งมากๆ ผมเกรงว่าจะหัวใจวายก่อน …เสียงลอยลมจากเด็กในทีมเดียวกัน ตะโกนไล่ให้ขึ้นไปเล่นกองหน้า หลังจากยืนกองหลังได้สักพักซึ่งเป็นสาเหตุในการเสียประตูของทีม .. สีหน้าเหนื่อยลมหายใจหอบถี่บ่งบอกต่อเพื่อนร่วมทีมอย่างเห็นได้ชัด …. เออ ว่ะ ..
.ทำไมเหนื่อยว่ะสมัยก่อนวิ่งแค่นี้ สบายมากเลย … หรือว่าเราเริ่มแก่แล้วจริงๆ …หลังจากสิ้นเสียงของเด็กๆ ผมก็พยายามลากสังขารตัวเองไปยืนเป็นกองหน้า … จากที่ทีมทำประตูไม่ได้เลย .. ผมใช้เวลาแค่ 15 นาที ยิง เข้ากรอบ 5 ลูก เป็นประตู 2 ลูก จ่ายเป็นประตูอีก 1 ลูก … หลานๆวัย มัธยมปลาย ร่วมทีมบอกว่า น้ายืน”ห้อยหน้าเลย” … ผมจ่ายให้น้าตลอดเกมส์ไม่ต้องลงมาช่วยแดนหลังแล้ว.. หลังจบเกมส์ ชั่วโมงครึ่ง ผมยิงได้ 4 ลูก จ่าย 3 ลูก .. พรรคพวกเพื่อนฝูงทีเล่นด้วยกันเดินมาแสดงความยินดีว่า เล่นได้ดี เป็นเกมส์ที่ดีวันนี้ … ทุกคนลืมประตูที่ผมทำให้เสียแบบง่ายไปเลย.. หลังเกมส์ระหว่างขับรถกลับบ้าน …ผมมีคำถามว่า …ผมเล่นเก่งจริงๆ หรอ …
.ทำไมเหนื่อยว่ะสมัยก่อนวิ่งแค่นี้ สบายมากเลย … หรือว่าเราเริ่มแก่แล้วจริงๆ …หลังจากสิ้นเสียงของเด็กๆ ผมก็พยายามลากสังขารตัวเองไปยืนเป็นกองหน้า … จากที่ทีมทำประตูไม่ได้เลย .. ผมใช้เวลาแค่ 15 นาที ยิง เข้ากรอบ 5 ลูก เป็นประตู 2 ลูก จ่ายเป็นประตูอีก 1 ลูก … หลานๆวัย มัธยมปลาย ร่วมทีมบอกว่า น้ายืน”ห้อยหน้าเลย” … ผมจ่ายให้น้าตลอดเกมส์ไม่ต้องลงมาช่วยแดนหลังแล้ว.. หลังจบเกมส์ ชั่วโมงครึ่ง ผมยิงได้ 4 ลูก จ่าย 3 ลูก .. พรรคพวกเพื่อนฝูงทีเล่นด้วยกันเดินมาแสดงความยินดีว่า เล่นได้ดี เป็นเกมส์ที่ดีวันนี้ … ทุกคนลืมประตูที่ผมทำให้เสียแบบง่ายไปเลย.. หลังเกมส์ระหว่างขับรถกลับบ้าน …ผมมีคำถามว่า …ผมเล่นเก่งจริงๆ หรอ … คำตอบก็คงตอบว่าไม่ …ผมเล่นบอลไม่เก่ง เพียงแต่ผมอยู่ถูกทีและถูกเวลาเท่านั้นเอง … ผมเลี้ยงบอลก็ไม่คล่อง ..ยิงก็ไม่แรง ควบคุมบอลก็ไม่ดี… ผมมานั่งตัดสินใจจากสภาพความสามารถแท้จริงและสังขารของตัวเองแล้ว ..ยืนยันและนอนยันว่าผมเล่นบอลไม่เก่ง.เลย.. แต่เหตุที่ผมยิงประตูได้…อาจเพราะ ผมรู้ว่าจุดไหนคือตำแหน่งที่ได้เปรียบมากกว่าคู่ต่อสู้ และจุดไหนคือจุดที่ผมยิงประตูได้มากกว่า ….
ผมมักได้ยินคำตัดพ้อน้อยใจของน้องๆในบริษัทฯ ที่ผมทำงานให้เสมอว่าชีวิตเค้าไม่ประสบผลสำเร็จ ทำงานหนักเงินเดือนน้อย และไม่มีความสุขในการทำงาน จากที่ผมนั่งดูผลงานน้องเค้าก็ไม่มีผลงานดีเกินกว่าเงินที่เค้าได้รับสักเท่าไร่ …แต่ผมก็ไม่อาจจะสรุปว่าเค้าไม่เก่ง หรือไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตไม่ได้ …. ทุกๆ ครั้งที่มีเวลานั่งคุยกันผมมักจะบอกว่าไม่ใช่เค้าไม่เก่ง …เพียงแต่เค้ายืนในตำแหน่งทีไม่เหมาะกับความสามารถเค้าหรือเปล่า ? ลองค้นหาตัวเองดู เสียก่อน .. ผมว่าคนเราควรจะมีตำแหน่งประจำของตัวเองที่ทำได้ดี หากแต่เราไม่ลองกล้าเปลี่ยนตำแหน่งยืนที่เหมาะสมกับความสามารถของตัวเอง … ให้ชีวิตอาจล้มเหลวได้…. บางคนก้มหน้าทำงานที่ตัวเองไม่อยากตื่นขึ้นไปทำงาน ….เพียงเพราะคิดว่า คงเป็นกรรมเก่าของหนูที่ต้องทนทำงานชดใช้กรรมแต่ชาติปางก่อน ….วันจันทร์อีกแล้วหรอ ฉันต้องเดินออกไปทนใช้กรรมอีกแล้วหรอ….เสียงบ่นจากหัวใจใครบางคน… ผู้ซึ่งไม่รู้จักการแบ …รู้จักแต่ กำ …ผมมันกบอกว่า ถ้าเรากำมันแน่นมือก็จะทรมาน ก็หัดแบ ออกมาซะ…จะได้ผ่อนคลายไปบ้าง
หลังจากผมขับรถถึงบ้าน ได้นั่งคุยกับเพื่อนที่ย้ายมาจากฝรั่งเศสว่าทำไมถึงได้เลือกหนีจากงานที่ดีของคุณ ออกเดินทางมาประเทศที่คุณไม่รู้จัก แล้วมาเริ่มต้นชีวิตใหม่…คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ ว่า “คุณไม่เบื่อหรอ อยู่ในประเทศเดียว ตั้ง 30 กว่าปี …ผมเบื่อ ผมอยากออกเดินทางไปอยู่ในหลายๆ ประเทศก่อนผมจะตาย… ชีวิตคนเรามันสั้น ..มันสั้นจริงๆ” สิ้นเสียงจบประโยคลงด้วยความเงียบ ผมนั่งจ้องมองแก้วเบียร์ที่ฟองกำลังลดลงหลังจากเวลาผ่านไป… ลดลง …ลดลง… จนแทบจะหมดไป ..หรือว่าชีวิตเราเหมือนฟองเบียร์วะ …ค่อยๆ ลดลงแล้วหมดไป… ศิลปะในการดำเนินชีวิตเป็นศิลปะที่ยากจะอธิบายว่าสิ่งใดผิด…หรือสิ่งใดถูกมันขึ้นอยู่กับการพอใจในแต่ละคน … บางคนอาจเห็นด้วยกับจุดที่ผมยืนอยู่และคัดค้านหัวชนฝาในจุดที่ผมจะไป…
ผมก็ไม่รู้หรอกว่า จุดที่ผมยืนอยู่เป็นจุดที่ยืนอยู่เป็นจุดที่เหมาะกับผมที่สุดหรือเปล่าตอนนี้ แต่ถ้าผมอยากรู้ก็คงต้องออกไปลองในจุดอื่นๆ ก่อนถึงจะตอบได้ว่าจุดไหนเป็นจุดที่ดีที่สุดในชีวิตของผม .. บางทีหากผมยืนถูกจุด ถึงแม้ผมจะไม่ได้เป็นผู้เล่นที่เก่ง ซึ่งผมก็ทำประตูได้ … แต่หากผมยืนอยู่ผิดที่ผิดจุด ผิดเวลา ถึงแม้จะเก่งแค่ไหน … ผมก็อาจผิดพลาดยิงเข้าประตูตัวเองเสียก็เป็นได้ …. ดังนั้นบางทีความสำเร็จของชีวิต ไม่ใช่แต่เพียงพัฒนาตัวเองให้เป็นผู้เล่นที่เก่งที่สุด …หากแต่เราควรจะมองหาจุดที่เหมาะสมและดีที่สุดของเรามากกว่า…สิ่งที่เราต้อง จัดเตรียมคือ เราเพียงแต่จัดเตรียมแรงและความพร้อมไว้อย่างเหมาะสม .. เคลื่อนที่หาจุดที่เรายืนที่เหมาะที่สุด..รอเวลา รอโอกาส มองหาจังหวะของตัวเอง…แล้ว “ยิงงงงง!!!” แค่นั้นเหละก็เป็นประตูแล้ว…จังหวะ เวลา โอกาส… หากเราตระเตรียมความพร้อมเพียงแค่เหมาะสม ไม่ต้องเก่งที่สุด ..อย่าสนใจจุดยืนของคนอื่น..แค่เราต้องยืนอยู่ในจุดก็พอนะ ผมว่า…
You must be logged in to post a comment.